Εύκολη υπόθεση, νομίζουν, οι έμμισθοι της αριστερής παρέας. Όσοι δοκίμασαν την αριστερή εξουσία του καπιταλισμού. Και γλυκάθηκαν.
Θα του φορτώσουν ότι υπηρετεί το κόμμα και θα καθαρίσουν. Νομίζουν.
Γνωστή η τακτική. Παλαιάς κοπής. Την χρησιμοποιούν δυστυχώς και νέοι άνθρωποι.
Και αυτοί. Θα συνεχίσουν να θεωρούν δικό τους μονοπώλιο κάθε συλλογικότητα εθελοντών, θα ταγκάρουν, εποχή του "φαίνεσθαι" άλλωστε, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα φιλαράκια τους για δήθεν παρουσία σε δράσεις έστω και αν βρίσκονταν αλλού και θα τον μαλώσουν αφού μαζί με τα παιδιά του και τους φίλους του ενώ συνέδραμαν εθελοντικά το χρόνο που μπορούσαν να διαθέσουν σε δράση, ήπιαν και φραπέ, έβγαλαν και φωτογραφία.
Οι μάσκες όμως κάποτε πέφτουν.
Και τότε όλοι θα καταλάβουν την διαφορά του εθελοντή από τον "εθελοντή", του άμισθου από τον "άμισθο".
Θα καταλάβουν τον άνθρωπο που ασχολείται με τα κοινά όχι για να βρει μηνιάτικο επιβίωσης, όχι για να βρει πελάτες για την επιχείρησή του, όχι για να διορίσει τους δικούς του, όχι για να αποτελέσει πιόνι του συστήματος σαν βουλευτής ενδεχομένως αλλά για να προσφέρει ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά του, στην πόλη που ζει.
Οι εποχές αλλάζουν.
Υπάρχουν πλέον και οι έχοντες κομματική ταυτότητα χωρίς κομματικές παρωπίδες που απευθύνονται στους πολίτες με νοημοσύνη. Που ίσως αλλάξουν τον κόσμο.
Υπάρχουν και οι άλλοι. Οι υπηρέτες του συστήματος αριστεράς ή δεξιάς κομματικής ταυτότητας, χωρίς συνείδηση από τους οποίους έχουμε χορτάσει.
Μια νέα, ενδιαφέρουσα, εποχή αρχίζει...
Καλό Σαββατοκύριακο.
