Σε πρόσφατη ανάρτηση της Δημοτικής Παράταξης "Η Πόλη που θέλω" - Γαβριήλ Αραμπατζής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για στήριξη και προώθηση του φετινού παγκοσμίου μηνύματος του ΟΗΕ περί καθιέρωσης του ορίου ταχύτητας των 30 χλμ./ώρα στις κατοικημένες περιοχές διαβάσαμε και ένα πετυχημένο σχόλιο του Δημάρχου Χαλανδρίου.
Αναφέρει ο κ. Σίμος Ρούσσος:
"Ενώ στο Κάτω Χαλάνδρι μόλις σχεδιάζεται ένας δρόμος ήπιας κυκλοφορίας, μειωμένης ταχύτητας, διεύρυνσης πεζοδρομίων που θα συνδέει πλατεία, πάρκο, παιδικό σταθμό, εκκλησία, τοπική αγορά, διατηρητέο μνημείο, πολιτιστικό κέντρο, τοπική μονάδα υγείας ξεκινά το παραμύθι: πως θα περνούν τα απορριμματοφόρα, θα καούμε, θα πνιγούμε, δεν θα παρκάρουμε και όλα τα όμορφα που ακούμε ένα χρόνο για την πρόταση ανάπλαση της Σ.Βενιζέλου...".
Σε κάθε πόλη λοιπόν για κάθε καινοτομία σίγουρα θα υπάρχουν αντιδράσεις των βολεμένων και όσων έχουν βασικό κριτήριο το ατομικό συμφέρον.
Και σίγουρα μπορεί να γίνεις Δήμαρχος εφόσον επιλέξεις τον δρόμο των προσωπικών εξυπηρετήσεων και ρουσφετιών σε μια κοινωνία άκρατου ατομικισμού.
Εαν δεν σπάσεις όμως αυγά δεν θα γίνεις πετυχημένος Δήμαρχος και η Πόλη σου θα είναι παραμείνει τριτοκοσμική.
Και στον Δήμο Ηλιούπολης χρειάζεται επειγόντως Δήμαρχος που να σπάει αυγά.
