Η εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος και ο ΠΑΟΔΗΛ για την πρεμιέρα του δημοτικού θερινού κινηματογράφου τα είχε όλα.
Ήταν μια εκδήλωση αφιερωμένη στον μοναδικό, ανεπανάληπτο και αξέχαστο σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη και στο έργο του, η οποία περιλάμβανε κάποιες σύντομες ομιλίες και την προβολή της τελευταίας του ταινίας "Ο βυσσινόκηπος".
Τα φώτα της πλατείας του σινεμά και της δημοσιότητας έπεσαν πάνω σε επικεφαλής κομμάτων, πρώην και νυν βουλευτές, εκπροσώπους υπουργών, δημάρχους , αντιδημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, δημοσιογράφους, κριτικούς και ανθρώπους της τέχνης και του κινηματογράφου που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.
Υπήρξαν όμως και κάποια πράγματα που προβλημάτισαν πολλούς και δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις :
- Η μουσική επένδυση που ακούγονταν κατά την διάρκεια της υποδοχής των προσκεκλημένων και της αναμονής της έναρξης των χαιρετιστήριων ομιλιών σίγουρα δεν ταίριαζε με το θέμα της βραδιάς. Η επιλογή soft pop-disco επιλογών από τα 70’s και τα 80’s , ανάμεσά τους το «Love Boat »από την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά, το «Lovely Day» του Βill Withers και το «Don’t look any further»του Dennis Edwards, έδινε την εντύπωση στους παρευρισκόμενους ότι επρόκειτο για κάποιο εσπερινό VIP cocktail party δίπλα σε μια παραλία ή την πισίνα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, παρά για μια εκδήλωση για τον Μιχάλη Κακογιάννη. Κρίμα ! Σίγουρα συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζηδάκη και άλλων Ελλήνων συνθετών θα ταίριαζαν πολύ καλύτερα στο ύφος της βραδιάς.
- Μετά την άφιξη των προσκεκλημένων, κατά την διάρκεια των ομιλιών και στην έναρξη της ταινίας η πλατεία του κινηματογράφου ήταν γεμάτη κόσμο. Όταν τα φώτα άνοιξαν μετά την ολοκλήρωση της προβολής της ταινίας, δεν είχαν παραμείνει περισσότεροι από τριάντα θεατές. Μάλλον οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους φαίνεται να είχαν ανελαστικές υποχρεώσεις, αφού πολλοί αποχώρησαν πριν καν αρχίσει η προβολή. Άλλωστε αυτό μαρτυρούν και σχετικά φωτορεπορτάζ που δημοσιεύθηκαν σε τοπικά ΜΜΕ. Ήταν μια όχι και τόσο τιμητική εικόνα για την εκδήλωση.
- Τελικά το πράσινο, σε όλες του τις εκφάνσεις, αποδεικνύεται ένα αδύνατο σημείο για την διοίκηση του Δήμου. Αυτό μπορεί να δικαιολογεί και την επιλογή της τοποθέτησης πράσινου πλαστικού χλοοτάπητα που στο χώρο των καθισμάτων. Μπορεί το λευκό ψιλό γαρμπίλι να γίνεται καμιά φορά ενοχλητικό για τα πόδια, όμως πέραν του ότι είναι ένα οικολογικό υλικό και πιο φιλικό στο περιβάλλον, ταιριάζει καλύτερα με τον χώρο, διατηρώντας την εικόνα του κλασικού θερινού σινεμά.
- Στην διάρκεια της καραντίνας πολλοί είδαμε ταινίες από τον καναπέ. Αυτό θα σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι και είπαν να κάνουν την διαφορά προσφέροντας την ευκαιρία να δούμε ταινίες από ξαπλώστρες παραλίας. Σίγουρα όμως δεν ταιριάζουν στον χώρο ενός κλασικού θερινού κινηματογράφου από άποψη αισθητικής. Η τοποθέτηση επτά ξαπλωστρών παραλίας και 13 μπαμπού πολυθρόνων, πλαισιωμένων με τα αντίστοιχα τραπεζάκια, μπροστά από τις σειρές των κλασικών πολυθρόνων σκηνοθέτη, μάλλον πρέπει να επανεξεταστεί.
Ούτε ο δήμαρχος Αλίμου, ο οποίος παραβρέθηκε στην εκδήλωση, δεν τόλμησε να κάνει τέτοια "παρέμβαση" στο δημοτικό Cine Alimos, που άλλωστε βρίσκεται και δίπλα στην θάλασσα. Προτίμησε να αναβαθμίσει ποιοτικά την εικόνα και τον ήχο που παρέχει στους θεατές αφού εξασφάλισε την μεγαλύτερη οθόνη θερινού κινηματογράφου στην Ελλάδα με καθαρή επιφάνεια προβολής 72 τετραγωνικά μέτρα και ύψος 11 μέτρα.
- Συμπολίτες δύο ταχυτήτων. Άλλο μπορεί να προσήλθαν χωρίς την απαραίτητη πρόσκληση αλλά μπήκαν αφού είχαν μπάρμπα στη Μεσσηνία που λέει και η παροιμία και άλλοι πήραν το δρόμο του γυρισμού στο σπίτι μουρμουρώντας...
- Και αυτή την χρονιά απουσιάζει από το πρόγραμμα έστω και μία δωρεάν προβολή ανά εβδομάδα. Υπάρχουν πολλοί Δήμοι που παρέχουν δωρεάν κινηματογραφικές προβολές ή έχουν χαμηλότερο αντίτιμο γενικής εισόδου.
