Δερύνεια. 14 Αυγούστου 1996.
25 χρόνια μετά.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ.
Κάποιοι τον είπαν μάγκα, κάποιοι τρελό και κάποιοι άλλοι ήρωα. Τι σημασία έχει;
Σε αυτή τη ζωή κάποιοι γεννήθηκαν για να διδαχθούν ιστορία, άλλοι για να διδάξουν και μερικοί για την φτιάξουν.
Ο Σολωμός όρμησε στην αθανασία και νίκησε. Στην χώρα των tweets και του πατριωτισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το παράδειγμα του Σολωμού φαντάζει σαν κάτι μακρινό, σαν εικόνα μιας άλλης εποχής.
Τότε που αυτοί που λέγονταν πατριώτες έπρατταν και δεν έλεγαν, θυσιάζονταν και δεν προσκυνούσαν.
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι.
Ο κ. Νίκος Καραβαγγέλης
.jpg)
