Χλεύη (του Ιωάννη Παπαϊωάννου).

Χλεύη

Ώστε λοιπόν χλευάζουμε, κοροϊδεύουμε, ποιά;
Μιά γυναίκα τού καθημερινού μόχθου, τού μεροκάματου
Που έμαθε να ζει δουλεύοντας
Που κανείς δεν ξέρει τι έχει περάσει ή τί περνάει
Που η αξιοπρέπεια για αυτήν είναι σημαντική, που τη θεωρεί τιμή της (μηχανικά θα πουν κάποιοι βαρέως.. σκεπτόμενοι)
Βρήκε λέει μιά δεσμίδα χρήματα και τη παρέδωσε..
Γιατί δεν τα "παντελόνιασε;" αρκετοί
Κορόιδο, άλλοι
"Βούρλο", άλλοι
Για τη δημοσιότητα άλλοι (λες και τηλεφώνησε στα κανάλια)
Μηχανικά τοκανε (βαθιά.. σκεπτόμενοι)
Ώστε μας ενοχλεί το φιλότιμο ,η αξιοπρέπεια,η τιμιότητα .. έστω και .. μηχανικά πραττόμενη;
Επικροτω μια τέτοια ..μηχανική συμπεριφορά καθότι κι ο από μηχανής Θεός βαρέθηκε να διορθώνει τα γρανάζια..
Να αφήσουμε ήσυχη την γυναίκα
Διότι
Η κοροϊδία είναι ο ατμός των μικρών ανθρώπων, όπως σωστά έλεγε ο ποιητής Άλφρεντ Τενυσσον..
Ι.Π

Ο Ηλιουπολίτης νομικός κος Ιωάννης Παπαϊωάννου