Όταν έχεις καλούς φίλους και ενεργούς συμπολίτες που σου στέλνουν έτοιμα άρθρα εσύ απλώς τα αντιγράφεις στο blog και τα κοινοποιείς.
Η σημερινή επιστολή από τον ΕΝΕΡΓΟ ΠΟΛΙΤΗ Θεοχάρη Χατζηγρηγορίου. Έναν συμπολίτη, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ, ΕΘΕΛΟΝΤΗ και ΑΝΘΡΩΠΟ.
Κε Κάνδηλα καλή σας ημέρα.
Σήμερα το πρωί, και πριν πάω για δουλειά πήγα για στείρωση μια γατούλα που γεννούσε συνέχεια σε μια απ' τις γειτονιές της Ηλιούπολης.
Η όλη διαδικασία που γίνεται μέχρι σήμερα, γίνεται αποκλειστικά απ' του εθελοντές χωρίς καμία συμμετοχή του δήμου- του οποίου συνήθως «έχει τελειώσει το πρόγραμμα».
Την συγκεκριμένη διαδικασία την έχω κάνει πολλές φορές με έξοδα πάντα απ' την τσέπη μου.
Λοιπόν, σήμερα το πρωί πήγα την συγκεκριμένη γάτα για στείρωση στο κτηνιατρείο του κου Λάζαρου Καρανάσιου στην Γλυφάδα.
Φτάνοντας απ΄ έξω βλέπω ένα van του Δήμου Γλυφάδας, οργανωμένο με crates και κλουβια, να κατεβάζουν και να πηγαίνουν στον κτηνίατρο, 2 σκυλάκια αδέσποτα και 12-15 γατάκια επίσης αδέσποτα.
Πήρα το θάρρος και τους ρώτησα εάν υπάρχει πρόγραμμα στο Δήμο.
Αμέσως οι δυο δημοτικοί υπάλληλοι και ιδιαίτερα η μία που φάνηκε και φιλόζωος, με ενημέρωσαν για τα εξής:
- Ο δήμος έχει πρόγραμμα καθ' όλη τη χρονιά
- Στο αντίστοιχο τμήμα απασχολούνται υπάλληλοι και μου δώσαν μάλιστα το τηλέφωνο εάν έβρισκα κάποια γάτα αδέσποτη στη Γλυφάδα και ήθελα να στειρωθεί
- Μου ανέφεραν επειδή δεν είναι πάντα στο γραφείο όλοι για να λάβουν το request, ότι ο κάθε πολίτης μπορεί επίσης να στείλει σχετικό email.
- Παρέχουν βοήθεια και στο πιάσιμο, έχοντας παγίδα αρκεί να βοηθήσει ο εθελοντής
- Η μετάβαση του ζώου γίνεται υπ' ευθύνη του Δήμου
- Πρόγραμμα έχουν όλο το χρόνο, ακόμα και εάν έχει εξαντληθεί η χρηματοδότηση από την περιφέρεια και το ΥΠΕΣ και γίνεται με πόρους του ίδιου του Δήμου.
Οι φωτογραφία τραβήχτηκε με δική τους συναίνεση.
Και αναρωτιέμαι, η Ηλιούπολη με τόσους ιδιώτες φιλόζωους, που όλοι βάζουν απ' την τσέπη τους, δεν αξίζει κάτι αντίστοιχο?
Ή απλά προωθείται ένα προσωπείο φιλοζωίας, με πομπώδη και μακρόσυρτα κείμενα στα μέσα δικτύωσης και δηλώσεις, μόνο και μόνο για λόγους εξυπηρέτησης προσωπικών πολιτικών πεποιθήσεων?
Μήπως τελικά η φιλοζωία χρησιμοποιείται από κάποιους ως πρόσχημα και όχημα προσωπικών φιλοδοξιών και προβολής και τίποτα άλλο?
Που είναι οι ταΐστρες που υπήρχαν στο πρόγραμμα?
Οι στειρώσεις?
Οι παρεμβάσεις σε σχολεία και στον εκπαιδευτικό ιστό?
Η δημιουργία δικτύου κατά της κακοποίησης των αδέσποτων?
Γιατί φιλοζωία δεν είναι οι τροφές που λάβουμε ανά εξάμηνο, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Θεοχάρης Χατζηγρηγορίου
