Ηλιούπολη - Βαγγέλης Κεφαλάς: Χίλια λόγια δεν αξίζουν όσο μια πράξη.

Έντονη κινητικότητα παρατηρούμε αυτήν την περίοδο στις τάξεις του ΕΝ.Α.Κ.

Σε όποια γωνιά της πόλης και αν βρεθούμε συναντούμε και κάποιο δραστήριο στέλεχος του Κινήματος.

Συνεχίζοντας να είμαστε παρόντες στα δρώμενα της Πόλης, προβληματιζόμαστε για το παρόν και το μέλλον αυτής, συζητάμε θέματα της τοπικής κοινωνίας, συναποφασίζουμε και χαράζουμε πορεία έγραψε προσφάτως σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Βαγγέλης Κεφαλάς με την φωτογραφία που επιλέξαμε για εξώφυλλο της ανάρτησης. 

Αναρωτιόμαστε. Ήρθε η ώρα το ΕΝ.Α.Κ. να διορθώσει το ιστορικό λάθος που διέπραξε το 2019;

Το σίγουρο πάντως είναι ότι τα στελέχη του ΕΝ.Α.Κ. βρίσκονται καθημερινά στους δρόμους της πόλης και ο Βαγγέλης Κεφαλάς θα αποτελέσει πρόσωπο που θα βρεθεί στο επίκεντρο των εξελίξεων το επόμενο διάστημα.

Την βλέπεις αυτή τη σκάλα;

Είναι ίδια με τη ζωή.

Έχει ανηφόρα, κι είναι επιλογή σου αν θα την ανέβεις σκαλί σκαλί ή αν θα πάρεις φόρα και θα ανέβεις τα σκαλιά δυο – δυο ξεχνώντας κάποια.

Είναι επιλογή σου αν θα στέκεσαι να κοιτάς τη θέα ή αν θα κοιτάς πάντα χαμηλά.

Είναι επιλογή σου αν και πώς θα προσπερνάς τους ανθρώπους που θα συναντάς στο πέρασμά σου.

Είναι επιλογή σου όταν θα φτάνεις εκεί που νομίζεις πως είναι η κορυφή αν θα κοιτάς την όμορφη θέα ή αν θα κοιτάς εκεί αφ’ υψηλού.

Κι ίσως χρειαστεί αυτή τη σκάλα να την ανεβοκατέβεις πολλές φορές. Άλλες σκαλί σκαλί κι άλλες κουτρουβάλα. Και κάποτε με αλαζονεία και χωρίς επίγνωση των συνεπειών, να φωνάξεις πως είσαι ο κυρίαρχος, πως τα έχεις όλα.

Τότε είναι που η ζωή, θα αποφασίσει να σου ταρακουνήσει τη σκάλα, και να ξεκινήσει το παιχνίδι από την αρχή.

Αφετηρία το μηδέν, και κληρονομιά, μερικά σημάδια. Κόκκαλα σπασμένα και ψυχή χαραγμένη, μα θα βρεις τη δύναμη να το ξαναπιάσεις από την αρχή. Να σηκωθείς και να αρχίσεις ξανά να ανεβαίνεις τα σκαλιά.

Και τότε θα συναντάς ανθρώπους και θα τους παρατηρείς. Κι όσο ανεβαίνεις, θα μένουν λίγοι. Μην σε απασχολεί, είναι εκείνοι που αξίζουν. Είναι εκείνοι που θα αντέχουν τη διαδρομή. Είναι εκείνοι που θα μοιραστείς μαζί τους ακόμα και τη σιωπή και θα έχετε συνεννοηθεί.

Και θα έρθει και η ώρα που κάποιος θα σε αδικήσει. Που κάποιος θα θελήσει να αρπάξει το δίκαιό σου. Αγρίμι να γίνεις και να διεκδικήσεις το δίκιο σου. Και ποτέ, μα ποτέ για να διεκδικήσεις κάτι δικό σου, να μην αδικήσεις κάποιον άλλο.

Κι όταν φτάσεις στο τελευταίο σκαλί, εκείνο, το πιο ψηλό απ’ όλα, κοιτά ψηλά τον καταγάλανο ουρανό και πες ευχαριστώ.

Πες ευχαριστώ για τους ανθρώπους που έμειναν, πες ευχαριστώ για τις στιγμές που ακόμα και μέσα από τον πόνο πήρες ένα μάθημα.

Πες ευχαριστώ.. κι απόλαυσε αυτόν τον καταγάλανο ουρανό.

Και να θυμάσαι, πως το “ποτέ” και το “για πάντα”, δεν φτιάχτηκαν για τους ανθρώπους.

Δεν είναι εύκολη η σκάλα αυτή, μα αξίζει τον κόπο αυτός ο ουρανός!