"Ευγενική υπενθύμιση...
Οι Χριστιανοί πρέπει να λέμε: Ελπίζω, άρα υπάρχω, γιατί η ελπίδα μας είναι ο Χριστός, που Είναι η Ζωή και η Αλήθεια!
Ο Καρτέσιος έλεγε: σκέφτομαι άρα υπάρχω, γιατί όσο υπάρχεις, την σκέψη και την αμφισβήτηση δεν μπορεί να σου την στερήσει κανείς.
Εγώ ως (νέο)Έλληνας θα πω, αφού υπάρχεις μίλα ή γράψε, γιατί δεν μας έχει μείνει τίποτα άλλο από το να μιλάμε και να γράφουμε. Αφού δεν ανήκουμε σε ταργκετ που βιαιοπραγεί με οποιονδήποτε τρόπο, δεν χτυπάμε, δεν καίμε δεν καταστρέφουμε, οι λέξεις είναι τώρα το μοναδικό μας όπλο...
Πέρασαν 12 χρόνια από την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια και είμαστε ακόμα στην ίδια, εκείνη, την αφετηρία...
Η μία χρονιά διαδέχεται την άλλη και δεν αποτελεί πλέον αίσθηση, ή κάτι άλλο που παραπέμπει σε εικασία. Πρόκειται για την ωμή πραγματικότητα.
Βρισκόμαστε στην ίδια αφετηρία με εκείνο το ξημέρωμα: Στο απόλυτο μηδέν. Χωρίς καμία απολύτως ουσιαστική εξέλιξη στη δολοφονία του Σωκράτη.
Να το γράψω διαφορετικά: Πέρασαν 12 χρόνια από την άνανδρη εκτέλεση και δολοφονία μιας πραγματικά ελεύθερης φωνής και οι δράστες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Κοινώς η «δολοφονία» του Σωκράτη Γκιόλια δεν τελείωσε εκεί. Συνεχίζεται σε ετήσια βάση με την ατιμωρησία, τον αποπροσανατολισμό και τα «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» όσων μπορούσαν, φύσει και θέσει, να παίξουν έναν διαφορετικό ρόλο στις εξελίξεις και δεν το έκαναν, παραποιώντας επί της ουσίας την αλήθεια.
Ο Σωκράτης Γκιόλιας δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του στις 19 Ιουλίου 2010.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήταν τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και η ανταμοιβή του για την αδυναμία του (και του επιτελικού κράτους γενικότερα) να ρίξει φως στην υπόθεση, ήταν να βρεθεί άλλες δύο φορές με το ίδιο υπουργικό χαρτοφυλάκιο στα χέρια του. Πάλι χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Λες και δεν συνέβη.
Επιβραβεύτηκε δηλαδή για την αμέλεια του; Για την αμνησία του; Για την ανεπάρκεια του ή για την συνενοχή του;
Ανεπαρκή δεν τον λες, ίσα ίσα που το βιογραφικό του αποδεικνύει πως είναι ιδιαίτερα ευφυής
Την υπόθεση του Σωκράτη την γνωρίζει από την πρώτη ώρα, την έχει μελετήσει, ξέρει τα στοιχεία από τις πρώτες μέρες και παρόλα αυτά, 12 χρόνια τώρα επιλέγει την σιωπή...
Φέτος άραγε, θα επιλέξουν την ίδια αντιμετώπιση, ως προς την υπενθύμηση του γεγονότος , άνθρωποι των ΜΜΕ που τον γνώριζαν, πολλοί δούλεψαν μαζί του, ή οι αρμόδιοι δημοσιογραφικοί φορείς; Θα υπάρξει καμία αναφορά; Μία θεσμική ανακοίνωση;
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η πολιτεία γενικότερα έχει αποδείξει πολλάκις πως κωφεύουν –συνειδητά. Το να παίρνουν μέρος όμως και άλλοι στην προσπάθεια να ξεχαστεί μια δολοφονία το λες και συνενοχή...
Αυτά τα ολίγα, ως ευγενική υπενθύμιση προς όλους…".
