«....το θάρρος δεν είναι για να φυλάσσεται στο μουσείο, αλλά για να παραδειγματιζει τη ζωή...», Ειρήνη Μουμούρη
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Μετά την προανάκριση της Δευτέρας, ήταν σημαδιακό το επόμενο πρωϊνό στο μουσείο. Γνώρισα τον Περικλή , έναν άνθρωπο με το ήθος του θάρρους που κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν. Με ξενάγησε στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης της Ηλιούπολης και κατάλαβα πόση Ιστορία είχε μαζέψει με τα χέρια του μέσα σε εκείνες τις προθήκες. Είδα μέσα στις προθήκες, την λέξη «ελευθερία».
Η δική μας ελευθερία σήμερα είναι μέσα σε διαταγές. Μας διατάσσουν να είμαστε ελεύθεροι σε κάποιους χώρους, κάποιους μήνες, για λίγο. Διατεταγμένη ελευθερία, κατάντια ελευθερίας.
Ηρώ Κωνσταντοπούλου, Ηλέκτρα Αποστόλου, γυναίκες της αντίστασης εκτελέστηκαν από τον Γερμανό κατακτητή αλλά βασανίστηκαν με κτηνωδία από «πατριώτες» Έλληνες. Ιστορικά αυτοί οι πατριώτες είναι χρήσιμοι στον εχθρό και καταστροφικοί για την πατρίδα τους. Ιστορικά όχι μόνο δεν τιμωρούνται, τους αποδίδονται και αξιώματα από αυτή την πατρίδα.
Η αντίσταση και η γυναίκα όταν συναντηθούν, λιγοστεύουν τις μέρες του πολέμου. Η γυναίκα εκτός από γέννα γίνεται και μάχη εάν την προκαλέσεις. Αυτές οι γυναίκες της αντίστασης στις φωτογραφίες είχαν ένα βλέμμα λεπίδα που έκοβε τον φόβο στα δύο. Αυτό το κοίταγμά τους με σταμάτησε και κούρδισε το κεφάλι μου να σκεφτεί.
Γιατί αντιστάθηκαν και δεν μέτρησαν την ζωή τους; Γιατί σήμερα μόνο μετράμε χωρίς να αντιστεκόμαστε;
Μετράμε απαγορεύσεις, μετράμε απώλειες, μετράμε υπάκουους και ανυπάκουους.
Δεν αντιστεκόμαστε στην ανελευθερία του λόγου, την υποχρεωτικότητα, τον εκβιασμό.
Η Ηρώ στα δεκαεπτά της εκτελέστηκε με δεκαεπτά σφαίρες προμελετημένα για παραδειγματισμό.
Η Ηλέκτρα βασανίστηκε απάνθρωπα μέχρι θανάτου.
Δύο γυναίκες που έζησαν ζωή πέρα από τον θάνατο αφού και μόνο μπροστά στο βλέμμα τους σήμερα σταματάς.
Οι γυναίκες στην αντίσταση μαθαίνουν σε αμέτρητους άλλους ότι το θάρρος δεν είναι για να φυλάσσεται στο μουσείο αλλά για να παραδειγματίζει την ζωή που τρέχει έξω από αυτό.
Η αντίσταση με τον νού και την αξιοπρέπεια είναι η μόνη έξοδος κινδύνου για τον άνθρωπο από τον απόλυτο προγραμματισμό που του επιβάλλουν. Μαθαίνουμε να παλεύουμε από τους προηγούμενους που πάλι ήταν λίγοι με πολλούς εχθρούς.
Συνεχίζουμε γιατί χρωστάμε λίγο θάρρος και εμείς σε αυτό τον κόσμο. Μόνο αυτό θα σώσει τα παιδιά του !
Υ.Γ. Ο Περικλής Καπετανόπουλος, είναι όχι μόνο κατ’ όνομα υπεύθυνος του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης Ηλιούπολης αλλά και κατ’ ουσία καπετάνιος που μας ταξιδεύει με την αλήθεια σε αυτό το κομμάτι της ελληνικής Ιστορίας.
Ειρήνη Μουμούρη
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 28 Μαΐου 2022)·