Ο βυζαντινός ναός στην Ηλιούπολη κινδυνεύει να μετατραπεί σε ερείπια - Οι υποψήφιοι δήμαρχοι της πόλης τι θέση παίρνουν;


 

Ο βυζαντινός ναός στην Ηλιούπολη κινδυνεύει να μετατραπεί σε ερείπια.

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι της πόλης τι θέση παίρνουν;



Ο ναός αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο πολιτισμού και χρονολογείται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, από την υστεροβυζαντινή περίοδο (1261-1453).

Μπροστά από το εκκλησάκι της Παλαιολόγειας περιόδου, υπάρχει ένα αιωνόβιο πεύκο, στο κέντρο μιας ευρύχωρης αυλής, με πλακόστρωτο. Ο χώρος γύρω από τον Άγιο Γεώργιο χρησιμοποιήθηκε ως τόπος συνάθροισης των κατοίκων και ο ναΐσκος ως ενοριακός ναός, κατά την οθωμανική περίοδο. Αυτή την εποχή η κατοίκηση του χώρου της σημερινής Ηλιούπολης και οι καλλιέργειες εντοπίζονται στον άξονα Αγίου Γεωργίου-Αγίου Νικολάου-Κοντοπήγαδου.


Την δεύτερη Τουρκοκρατία (1715-1821) στο χώρο που καταλαμβάνει σήμερα η Ηλιούπολη υπήρχε το χωριό Καράς. Ο πυρήνας του οικισμού εντοπίζεται στην περιοχή του παλιού Αγίου Νικολάου, στο σημείο που υπάρχουν ακόμα και σήμερα σπαράγματα παλιάς βυζαντινής μονής. Τα ερείπια των αρχαίων κτισμάτων και των παλαιών τειχών, εντόπισε ο περιηγητής Ε.Dodwell (1819), και αποτελούσαν μέρος της περίφραξης του κεντρικού πυρήνα του οικισμού. Το κεντρικό πηγάδι ύδρευσης και άρδευσης του Καρά υπάρχει μέχρι τις μέρες μας και είναι γνωστό ως «μέγα φρέαρ Καρά».




Αρχικός ιδιοκτήτης της περιοχής φέρεται ο Μουσταφά Καρά Αλής, Οθωμανός αξιωματούχος, από τον οποίο πήρε το όνομα ο οικισμός. Παραμονές τις Επανάστασης του 1821, εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες τρεις Οθωμανοί: ο Μουσά Αγάς, ο Μουσταφά Μεϊδάμπασης και ο Μεχμέτ Λιουτουφής, οι οποίοι σκοτώθηκαν στην πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών, σύμφωνα με πηγές της εποχής. Η ιστορική έρευνα δεν έχει φέρει στο φως ακόμα, τα ονόματα των Ελλήνων ραγιάδων του Καρά, που με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, πολιόρκησαν τους Τούρκους στο κάστρο της Αθήνας μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους της Αττικής.

Περικλής Δ. Καπετανόπουλος