Την καθιέρωση ετησίου μνημόσυνού για τους επισκόπους που διετέλεσαν βοηθοί επίσκοποι στην αρχιεπισκοπή Αθηνών, ανακοίνωσε τον ενοριακό συμβούλιο ποιμαντικού έργου του ιερού ναού αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως.
Ο πρόεδρος του Ε.Σ.Π.Ε., αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου εισηγήθηκε την τέλεση αυτού του μνημοσύνου και πρότεινε να τελείτε την Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα, αφού τις μέρες εκείνες κοιμήθηκαν τέσσερις από τούς έξι βοηθούς επισκόπους της ιεράς αρχιεπισκοπής Αθηνών, ενώ και οι άλλοι δύο κοιμήθηκαν σε κοντινές περιόδους ο ένας στο τέλος Νοεμβρίου και ο άλλος στα τέλη Ιανουαρίου.
Οι επίσκοποι της ιεράς αρχιεπισκοπής Αθηνών που προτάθηκαν υπό τον εκάστοτε επίσκοπο της πρωτευούσης κατά το παρελθόν και οι οποίοι δεν προήχθησαν εις επαρχιούχους Μητροπολίτες είναι:
Αυλώνος Παντελεήμων +30 Ιανουαρίου 1985
Κερνίστης Λεόντιος +24 Νοεμβρίου 2002
Μαραθώνος Μελίτων +24 Δεκεμβρίου 2016
Χριστουπόλεως Πέτρος +26 Δεκεμβρίου 2016
Ευρίπου Βασίλειος +30 Δεκεμβρίου 2017
Αχελώου Ευθύμιος +24 Δεκεμβρίου 2019
Τούτου δεδομένου οργανώθηκε για την Κυριακή 24 Δεκεμβρίου τ.ε., το ιερό μνημόσυνο.
Της λατρευτικής συνάξεως και της επιμνημόσυνης δεήσεως προεξήρχε ο επίσκοπος Θεσπιών Παύλος, συμπαραστατούμενος υπό του αρχιμανδρίτου Ευσεβίου Μεάντσια του πρεσβυτέρου Γεωργίου Βάρσου και του διακόνου Αστερίου Αποστόλου, συμπροσευχομένου του προέδρου του εκκλησιαστικού συμβουλίου αρχιμανδρίτου Σεραφείμ Δημητρίου.
Ο επίσκοπος πρό του «δι΄ευχών» ομίλησε πνευματέμρφα και μεταξύ άλλων είπε «Είτε είναι στην ηρεμία των χωριών της επαρχίας μας είτε βρισκόμαστε μέσα στην ταραχή της μεγάλης πόλης όταν έχουμε μέσα στην καρδιά μας το Χριστό όλα είναι υπέροχα όλα είναι ευλογημένα γιατί τότε είμαστε πραγματικά στον παράδεισο.
Γιατί έχουμε εισέλθει στον παράδεισο και πως μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό;
βρισκόμαστε σήμερα εδώ και επιτελούμε την αναίμακτη μυσταγωγία με τις ευχές του μακαριότατου αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και με την άδεια εκείνου.
Και που βρισκόμαστε;
Βρισκόμαστε μέσα στο ναό και τι χαρακτηριστικό έχει ο ναός;
Ότι δεν έχει καμία σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο έχει ειρήνη, έχει ησυχία έχει γαλήνη έχει αυτή την ευωδία του Παναγίου Πνεύματος. Έξω μπορεί να γίνονται τα πάντα, εγκλήματα, φόνοι, κακό, αλλά εδώ μέσα υπάρχει η ειρήνη του Θεού.
Επομένως ειρηνεύει η καρδιά μας κι αυτό γιατί συμβαίνει, γιατί εδώ είναι ο Χριστός γιατί σήμερα κατήλθε το πνεύμα το Άγιο και επιτελέσαμε την θεία λειτουργία και κοινωνήσαμε περισσότεροι από μας Σώμα και Αίμα Χριστού.
Επομένως τον παράδεισο τον κουβαλούμε μέσα στην καρδιά μας και ο τόπος του παραδείσου δεν έχει να κάνει τους τόπους του κόσμου αυτού, αλλά έχει να κάνει με τον τόπο της καρδιάς μας.
Σήμερα λοιπόν ας προσπαθήσουμε να δούμε αυτόν τον τόπο της καρδιάς μας από την ευαγγελική περικοπή που φαίνεται λίγο περίεργη στα αυτιά μας, αλλά κρύβει μια ομορφιά που έχει να κάνει με αυτό που είπαμε προηγουμένως.
Ακούσαμε το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού ονόματα παμπ όλα και ξέρετε ανάμεσα σαυτούς υπήρχαν Άγιοι, Δίκαιοι, αλλά και αμαρτωλοί, υπήρχαν δηλαδή και άνθρωποι θορυβώδεις όπως υπήρχαν και άνθρωποι της σιωπής, της ειρήνης, της αγάπης, άνθρωποι του Θεού.
Όλοι αυτοί προυπήρξαν Χριστού και τι αποτέλεσαν; τους κρίκους της μεγάλης αλυσίδας που οδήγησαν όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου τον Χριστό εδώ στην γη.
Όπως λέει ένας υπέροχος Άγιος της εκκλησίας μας, την μνήμη του οποίου εορτάσαμε λίγες ημέρες πριν, ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, μας λέγει ότι όλα αυτά τα υπέροχα μεγαλεία, όλη αυτή η παρουσία των Αγίων και των αμαρτωλών μέσα στην θεία οικονομία μέχρι την στιγμή της ελεύσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού όλα έγιναν αυτά σιωπηλά. Η θεία οικονομία δεν έγινε με ταραχή, αλλά έγινε με σιγή. Είναι το μυστήριο της Ενανθρωπήσεως που δεν ήταν όπως είπαμε με μια εξαιρετική λαμπρότητα, δεν ήρθε ο Χριστός να γεννηθεί κάνοντας θόρυβο, δεν ακούστηκαν τύμπανα να διαλαλούν παντού ότι γεννήθηκε αυτός ο Βασιλέας, αλλά όλα έγιναν εν σιγή. Ακόμα και οι Άγγελοι που κατήλθαν εκ των ουρανών δοξάσαν το Θεώ εν σιγή. Δεν το άκουσε κανείς, το άκουσαν μονάχα αυτοί που έπρεπε να το ακούσουν. Το ίδιο και όταν είχαν πάει να προσκυνήσουν, εκείνοι σιωπηλά προσκύνησαν τον Χριστό σε απόλυτη σιγή και σε απόλυτο μυστηριακό τρόπο.
Γιατί μας λέγει ο Άγιος ότι ήρθε ο Άρχων, ο Θεός εδώ στον κόσμο και ο άνθρωπος του κόσμου τούτο δεν τον κατάλαβε ομοίως και η Παρθένος γέννησε και έμεινε παρθένος και ο θάνατος του θεού ήλθε.. τρία μυστήρια κραυγής, τρία μυστήρια αναφέρει τα μυστήρια τα θαυμαστά αυτά η παρθενία της Θεοτόκου, το υπέροχο της Γεννήσεως του Χριστού, η Σταύρωση του Κυρίου μας φέρνει την χαρά και την Ανάσταση εν κραυγή, γιατί είναι συγκλονιστικά τα μυστήρια, γιατί είναι τα μυστήρια που ανέτρεψαν την ανθρώπινη ιστορία, αλλά εν σιγή παρουσιάστηκαν, σιωπηλά όπως σε μας λέγει ο Άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος εφανερώθησαν σε μας έγιναν φανερά γιατί; γιατί και μεις σιωπούμε για να ακούσουμε το μεγαλείο του Θεού. Και θα ήθελα να κρατήσουμε σήμερα αυτό.
Αύριο θα γεννηθεί ο Κύριος μας, με κραυγή έρχεται εδώ και ο κόσμος ολόκληρος αλλάζει, αλλά για να γεννηθεί πραγματικά μέσα στην καρδιά μας θα πρέπει να έχουμε σιγή, να ησυχάσουμε, να ησυχάσει η ψυχή μας λιγάκι από την κακία του κόσμου αυτού, να ηρεμήσει για να ακούσει τα μεγαλεία του Θεού αν ησυχάσουμε δεν θα ακούσουμε τίποτα, αν δεν ηρεμήσει η ψυχή μας και μείνουμε στην ταραχή του κόσμου αυτού δεν θα καταλάβουμε Χριστούγεννα γιατί ο Χριστός δεν θα γεννηθεί μέσα στην καρδιά μας, ας σιγήσουμε λοιπόν πατέρα Σεραφείμ και ας κρατήσουμε μέσα στην καρδιά μας τον Χριστό και τότε τα Χριστούγεννα δεν θα είναι μια στιγμή στη ζωή μας, αλλά Χριστούγεννα θα είναι όλη μας η ζωή γιατί Χριστός θα έχει να γεννηθεί μέσα στην καρδιά μας. Αυτή λοιπόν την κραυγαλέα σιωπή ας την κάνουμε πράξη στη ζωή μας και τότε η ζωή μας θα είναι χαρούμενη, θα είναι ευτυχισμένη, θα είναι ζωή παραδείσια μακριά από τις δυσκολίες του κόσμου αυτού.
Εύχομαι ευλογημένα Χριστούγεννα».