Το σημερινό μου post είναι λίγο μεγάλο, αν δεν μπορείτε να το διαβάσετε όλο σας παρακαλώ διαβάστε μόνο το τέλος.
Οι φίλοι μου ξέρετε ότι την Παρασκευή, 26 Ιανουαρίου, η οικογένεια μου ήρθε για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με τους Αλβανούς κακοποιούς που περίπου πριν πέντε χρόνια είχαν απαγάγει τον τότε 17χρονο γιο μου Δημήτρη και στη συνέχεια εισέβαλαν στο σπίτι μας με τη απειλή μαχαιριών και πιστολιών.
Το αποτέλεσμα ήταν να μας ληστέψουν και εμένα να με τραυματίσουν σοβαρά.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά το δικαστήριο έδωσε αναβολή, αυτή τη φορά επειδή σε έναν από τους κατηγορούμενους δεν είχε σταλεί πρόσκληση.
Την ανοργανωσιά του Ελληνικού δημοσίου την πληρώνουμε οι πολίτες – θύματα προς όφελος των εγκληματιών.
Λίγες μέρες νωρίτερα, είχα στείλει στον υπουργό Δικαιοσύνης, με κοινοποίηση στον πρωθυπουργό και όλους τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, αίτηση νομικής εκπροσώπησης και οικονομικής ενίσχυσης της οικογένειας μας.
Στην αίτηση μεταξύ άλλων αναφέρω:
«Σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, αλλά και την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που η Ελλάδα είναι εναρμονισμένη, για την υποστήριξη και την προστασία των θυμάτων εγκλημάτων.
Τα θύματα εγκλήματος αναγνωρίζονται ότι έχουν ένα σύνολο δικαιωμάτων χωρίς διακρίσεις.
Συγκεκριμένα, ο Νόμος 4478/2017 με τον οποίο η ελληνική νομοθεσία εναρμονίστηκε με την ευρωπαϊκή Οδηγία 2012/29/EU προβλέπει τη θέσπιση Ελάχιστων Προτύπων σχετικά με τα Δικαιώματα, την Υποστήριξη και την Προστασία Θυμάτων Εγκληματικότητας.
Μεταξύ άλλων οι σκοποί του νόμου αφορούν:
1ον Να εξασφαλίσει ότι τα θύματα αξιόποινων πράξεων τυγχάνουν της δέουσας πληροφόρησης, υποστήριξης και προστασίας προκειμένου να συμμετέχουν στην ποινική διαδικασία.
2ον Αν το θύμα εγκληματικής πράξης είναι ανήλικος, πρωταρχικό κριτήριο κατά την εφαρμογή του νόμου, είναι το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου θύματος.
Κάθε ανήλικο θύμα προσεγγίζεται με ευαισθησία, λαμβανομένων δεόντως υπόψη της ηλικίας, του βαθμού ωριμότητας, των απόψεων, των αναγκών και των ανησυχιών αυτού, χωρίς καμία διάκριση σε βάρος αυτού ή των γονέων του ή των νομίμων εκπροσώπων του. Ο ανήλικος και ο ασκών τη γονική του μέριμνα ή τυχόν άλλος νόμιμος εκπρόσωπός του, ενημερώνονται για τυχόν μέτρα ή δικαιώματα που τον αφορούν.
Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο οι παρεχόμενες υπηρεσίες υποστήριξης και φροντίδας προς το θύμα αφορούν τουλάχιστον τα εξής:
α) Πληροφορίες, συμβουλές και υποστήριξη σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων του θύματος, μεταξύ άλλων και της δυνατότητάς του να αξιώσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη από την αξιόποινη πράξη, καθώς και τον τρόπο συμμετοχής του στην ποινική διαδικασία, είτε ως πολιτικώς ενάγων, είτε ως μάρτυρας,
β) Πληροφορίες σχετικά με τις υπάρχουσες σχετικές υπηρεσίες ειδικής υποστήριξης ή άμεση παραπομπή σε αυτές,
γ) Συναισθηματική και ψυχολογική υποστήριξη,
δ) Συμβουλές σχετικά με οικονομικά και πρακτικά θέματα που ανακύπτουν από το έγκλημα,
ε) Συμβουλές σχετικά με τον κίνδυνο και την αποτροπή δευτερογενούς και επαναλαμβανόμενης θυματοποίησης, εκφοβισμού και αντεκδίκησης, εκτός αν παρέχονται με άλλο τρόπο από άλλες δημόσιες ή ιδιωτικές υπηρεσίες.
Πέντε χρόνια μετά την απαγωγή του Δημήτρη και της ένοπλης ληστείας στο σπίτι μας, με θύματα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας:
ΔΕΝ έχουμε δεχθεί καμία ψυχολογική και ιατρική παρακολούθηση
ΔΕΝ έχουμε καμία ενημέρωση για την διαδικασία της υπόθεσης μας
ΔΕΝ έχουμε δεχθεί καμία οικονομική ενίσχυση
ΔΕΝ έχουμε νομική υποστήριξη
ΕΧΟΥΜΕ δεχθεί απειλές από τους δράστες και το περιβάλλον τους
Το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε από την Ελληνική Δικαιοσύνη δεν είναι τίποτα άλλο από την παραδειγματική τιμωρία των δραστών, όλα τα άλλα τα χάσαμε.
Τα θύματα εγκληματικών ενεργειών ΔΕΝ είμαστε στατιστικά νούμερα, είμαστε άνθρωποι με υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα, και δεν ζητάμε ελεημοσύνη, ζητάμε να εφαρμοστούν οι νόμοι και στα θύματα όπως εφαρμόζονται στους δράστες».
Από τους 300 βουλευτές που έλαβαν την επιστολή μας ΜΟΝΟ ένας ανταποκρίθηκε και κατέθεσε στη βουλή Αίτημα Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.
Συγκεκριμένα ο βουλευτής Ημαθίας του κόμματος «Ελληνική Λύση» κύριος Κοτίδης Βασίλης κατέθεσε αίτηση κoινoβoυλευτικoύ ελέγχoυ με αριθμό πρωτοκόλλου 1065.
Από τους 300 βουλευτές ενδιαφέρθηκε μόνο ένας, και αυτός από την συντηρητική δεξιά. Όλοι οι άλλοι, οι δημοκράτες και προοδευτικοί βουλευτές πού είναι;
Η αλήθεια είναι ότι η εγκληματικότητα είναι η «καυτή πατάτα» που κανένας πολιτικός δεν θέλει να αγγίξει.
Τους λόγους θα τους αναφέρω κάποια άλλη στιγμή.
Φίλες και φίλοι μου,
αν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος από εσάς που πιστεύει ότι τα θύματα εγκληματικών ενεργειών δεν δικαιούμαστε υποστήριξη από το επίσημο κράτος τότε σας υπόσχομαι ότι θα σταματήσω να μιλάω για την εγκληματικότητα.
Αν όμως συμφωνείτε μαζί μου, θέλω να σας παρακαλέσω αντί να κάνετε like σε αυτό το post, να ακολουθήσετε τη σελίδα του Συλλόγου Στήριξης Θυμάτων Εγκληματικών Ενεργειών «ΝΕΜΕΣΙΣ» και να την κοινοποιήσετε στο προσωπικό σας προφίλ και όπου αλλού μπορείτε.
Δώστε μας δύναμη.
Και μην ξεχνάτε, σήμερα το θύμα είμαι εγώ, αύριο μπορεί να είστε εσείς και αν μας χρειαστείτε θα είμαστε δίπλα σας με όλες μας τις δυνάμεις.
Μάκης Παπαδάτος
Γραμματέας Δ.Σ. "ΝΕΜΕΣΙΣ" - Σύλλογος στήριξης θυμάτων εγκληματικών ενεργειών
Σκοποί του Σωματείου Στήριξης Θυμάτων Εγκληματικών Ενεργειών «ΝΕΜΕΣΙΣ» είναι:
- Η παροχή δωρεάν ψυχολογικής και νομικής υποστήριξης σε θύματα εγκληματικών ενεργειών κατά της ζωής, της ατομικής ακεραιότητας και της περιουσίας, καθώς και η παροχή πληροφοριών από τις διάφορες αρμόδιες υπηρεσίες, όπως ενδεικτικά από τις αστυνομικές αρχές, για αναζήτηση κλοπιμαίων.
- Η οικονομική υποστήριξη των θυμάτων και η χορήγηση υποτροφιών για τις σπουδές των παιδιών που οι οικογένειες τους έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ενεργειών και αδυνατούν να σπουδάσουν.
- Η προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων των Θυμάτων Εγκληματικών Ενεργειών (Θ.Ε.Ε.).
- Η Παροχή κάθε δυνατής βοήθειας σε Θ.Ε.Ε.
- Η διοργάνωση εκδηλώσεων, η έκδοση βιβλίων και γενικότερα κάθε μορφής έντυπου και ηλεκτρονικού υλικού για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης πάνω στα παραβλήματα των Θ.Ε.Ε.
- Η συνεργασία με όλους τους αρμόδιους φορείς, (αστυνομία, δικαιοσύνη, δήμοι, σύλλογοι κλπ) προκειμένου να επιλυθούν προβλήματα Θ.Ε.Ε.
- Η συνεργασία με αρμόδιους φορείς του εξωτερικού που σχετίζονται με τις δραστηριότητες μας.
