Ηλιούπολη - Ιωάννης Παπαϊωάννου: Ακαδημίες..



Ακαδημίες..

Είναι γνωστό πλέον πώς δεν υπάρχει ομάδα οιουδήποτε αθλήματος, οιουδήποτε πρωταθλήματος πού να μην έχει ακαδημίες ή άλλως πως "φυτώρια" εκκολαπτόμενων αθλητών.

Είναι επίσης γνωστό ότι αυτές αποτελούν τούς, κατά μεγάλο μέρος, κύριους οικονομικούς "αιμοδότες"τους και βασικούς μοχλούς στην "απόδοση" εργασίας σε γυμναστές, προπονητές,"μεσολαβητές" κλπ.

Χιλιάδες παιδιά και γονείς πηγαινοέρχονται καθημερινά σε αθλητικούς χώρους,που οι περισσότεροι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλείας,για να γυμνασθούν και γιατί όχι να κυνηγήσουν το όνειρο αθλητικής και επαγγελματικής ανέλιξης..

Αιμορραγία οικονομική, ψυχική, ασφυκτικό πρεσσινγκ στα οικογενειακά προγράμματα και προϋπολογισμούς..

Και όλο αυτό γιατί;

Το ορατό κίνητρο όλων αυτών των παιδιών είναι να παίξουν κάποτε στη "πρώτη" ομάδα..

Αντ'αυτού βλέπουμε ακόμη και ομάδες τοπικών πρωταθλημάτων να μη τά προωθούν,να μη τά χρησιμοποιούν...

Τι άραγε έχουν να κερδίσουν αυτές οι ομάδες, κι ακόμη περισσότερο τί έχουν να χάσουν με το να μη τά χρησιμοποιούν; Ενδεχομένως τη κατάκτηση του.. Champions League..

Ας αφήσουμε τη περίπτωση τού κάποια παιδιά να έχουν ταλέντο.. εκεί καραδοκούν παντός είδους γύπες..

Και τα παιδιά χάνονται,απογοητεύονται

Και τα ταλέντα σβήνουν σαν τ'αστρα με τον ερχομό τής αυγής..

Και η αθλητική,κι όχι μόνο, αυγή σ'αυτόν το τόπο ποτέ δεν έρχεται.. μόνο το λιοπύρι στην άνυδρη γη..

Ι.Π