Το βάρος..
Δράττομαι τής ευκαιρίας τής συγκλονιστικής εικόνας τού αθλητού που δημόσια εκμυστηρεύτηκε τη δύσκολη ψυχολογικά περίοδο που βίωσε,για να δούμε ακροθιγώς μιά γενουσιουργό αιτία της :τον ανταγωνισμό.
Ο ανταγωνισμός, όπως βάρβαρα και κυνικά πρωταγωνιστεί στην εποχή μας:
Ισοπεδώνει προσωπικότητες, συνθλίβει συναισθήματα και ευαισθησίες, πληγώνει ανθρώπους,κι επικροτεί τη χρήση οποιουδήποτε μέσου για την επικράτηση,που κι ο Μακιαβέλι ίσως θα δίσταζε να προτείνει..
Δυστυχώς η βία αυτή, διότι περί βίας πρόκειται, μπολιάζει και τα παιδιά από τη τρυφερή ηλικία..στο σχολείο,στο γήπεδο,στη πισίνα,σε κάθε αθλητικό χώρο, ακόμη και στο παιχνίδι..
Η οπωσδήποτε νίκη, φέρνει φανατισμό,μη σεβασμό στον αντίπαλο ακόμη και στο συμπαίκτη,η πίεση να παίξω ακόμη και τραυματίας ή χωρίς να έχω αναρρώσει φέρνει πολλές φορές μη αναστρέψιμες βλάβες.., στερεί τη χαρά τής συμμετοχής.
Η οπωσδήποτε επιτυχία σε εξετάσεις,στο χώρο εργασίας, φέρνει καταστροφή ονείρων, ψυχικές νόσους, αδιαφορία για τον δίπλα, δημιουργεί δυστυχισμένους ανθρώπους και οικογένειες..
Η κοινωνία εν τέλει λειτουργεί ως μιά τεράστια αρένα,με αλαλάζοντα πλήθη και μονομάχους πάντα μελλοθάνατους..
Άλλο άμιλλα κι άλλο ανταγωνισμός..
Ας αφήσουμε τούς Καίσαρες χωρίς μονομάχους και κυρίως με άδειες κερκίδες στα Κολοσσαία τους..
Καλή βδομάδα..
Ι.Π
