Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου: Δήμαρχε Ηλιουπόλεως Εσύ και ο πολιτικός Σου αδελφός, προηγούμενος μας δήμαρχος, δεν αποκαταστήσατε όσα ο πολιτικός Σας πατέρας ξωπέταξε.




Είμαστε το μοναδικό έθνος όπου οι εθνικές επέτειοι δεν είναι αποτέλεσμα νικών, αλλά είναι έναρξη αγώνα.

Και η 28η Οκτωβρίου και η 25η Μαρτίου, δεν είναι αποτέλεσμα αγώνα. Είναι έναρξη αγώνα. Δηλαδή λέμε: Δε με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Με ενδιαφέρει το ότι ξεκινώ αγώνα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος...''
Μανώλης Γλέζος
Σήμερα λοιπόν 28η Οκτωβρίου 2024 ένιωσα μοναξιά μπροστά στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτου, στην πλατεία Φλέμινγκ. Αλήθεια τι αταίριαστη και αυτή η ονομασία σε εκείνο τον τόπο, μιας και το τελευταίο καιρό γίνανε κουβέντες και πράγματα για τις ονοματοδοσίες. Μοναξιά που πραγματικά δεν γίνεται να μην την καταγράψω.
Δήμαρχε Ηλιουπόλεως, Στάθης Ψυρρόπουλος - Δήμαρχος Ηλιούπολης έτσι λειτουργώ από χρόνια, όπως ο Μανώλης Γλέζος καταγράφει, για τις εθνικές μας επετείους. Έχω ξεκινήσει έναν αγώνα και δεν υποχωρώ. Σήμερα, είδες, δεν στάθηκα δίπλα Σου στην παρέλαση, όπως έκανα στις 25 Μαρτίου που ήταν η πρώτη Σου, γιατί και Εσύ και ο πολιτικός Σου αδελφός, προηγούμενος μας δήμαρχος, δεν αποκαταστήσατε όσα ο πολιτικός Σας πατέρας ξωπέταξε.
Το να μη θέλεις να τιμήσεις αυτούς που παρελάβνουν, αγκαλιάζοντας τους με το βλέμμα σου, λέγεται απαξίωση. Και το φαινόμενο στην περίπτωση αυτή είναι αμφίπλευρο, γιατί η απαξίωση έρχεται και από μεριάς των παιδιών. Ο φίλος μου, μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος, δήλωσε κατά την μαθητική παρέλαση, πρώτη για την απελευθέρωση της πόλης που παρακολούθησε από της εκλογής του: «Ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγουδά «πώς να κρυφτείς από τα παιδιά έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα».
Και ενώ ο τελετάρχης σήμερα με κινήσεις ζογλερικές προσπαθούσε να βάλει σε στοίχιση τα παιδιά, να περπατούν στις αδιόρατες κίτρινες γραμμές της παρελάσεως, έχοντας σταθεί μπροστά σε έναν κάδο ανακύκλωσης για να τιμήσω με το βλέμμα και το χειροκρότημά μου τα παιδιά, σκεφτόμουνα και Σου γράφω.
Γλίτωσες όπως ξέρεις δυο δημόσιες αναφορές μου, γιατί δεν είχα χρόνο να κάτσω να γράψω και σήμερα έγραψα τα 'χασα και ξαναγράφω, γιατί ο αγώνας συνεχίζεται. Όταν λοιπόν ο δήμαρχος στέκεται επάνω σε ειδική εξέδρα και μπορεί από το σημείο εκείνο να δει όλα τα πρόσωπα της παραλάσεως, τότε μπορούν και εκείνα να τον δουν. Αμφίδρομη τιμή.
Λευτέρης Κόντης, διάβασε εδώ για την ιστορία, όσα από χρόνια πολλά πίσω έχω σημειώσει, μην πάει χαμένο και το κόστος του καφέ που ήπια μαζί Σας σήμερα https://www.ilioupoligiaolous.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE...
Μέχρι να μπουν λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους κατανοήστε όλοι, γιατί παπάδες, διευθυντές σχολείων, αλλά ακόμα και αυτοί οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν είναι εκεί στην παρέλαση. Καταλάβετε, γιατί αυτή η υποτυπώδης εξέδρα χωρίς ύψος με έναν δήμαρχο να κάθεται στο αυτό επίπεδο και την δυνατότητα της κάθε κούκλας και του κάθε πικραμένου, να πλησιάζει για να βγάλει selfie με τον νεαρό, αν μπορεί να λέγεται κάποιος στα 40 ακόμα έτσι, δήμαρχο, δεν τιμά την ημέρα, το γεγονός και τα πρόσωπα που αντί για την παρέλαση θα βλέπουν, αν είναι καθήμενοι, τα οπίσθια των ως άνω. Έχω συλλογή φωτογραφιών, από προηγούμενες παραλάσεις, τέτοιων εικόνων στη διάθεση Σας.
Και μιας που πιάσαμε κουβέντα, ωραίος ήταν ο λόγος Σου δήμαρχε σήμερα, αλλά πολύ μεγάλος. Όταν έχεις στο πλάι Σου, κάτω από τον ήλιο μικρά παιδιά να κρατούν σημαίες για ώρα, παραμένοντας εκεί όσο οι σύλλογοι σφραγίδες, τα αθλητικά σωματεία, τα απαξιωμένα κόμματα και ο κάθε πικραμένος καταθέσει στεφάνι, για να προβάλει την επιχείρησή του ή ν' ακούσει το όνομά του, εκείνος και μόνο, αφού κανένας άλλος δεν παρακολουθεί. Ούτε καν οι παρατεταγμένοι δημοτικοί παράγοντες και λοιποί επίσημοι, όπως διαπίστωσα σήμερα, πρώτη φορά στην ιστορία ανάμεσά τους, προσέχουν ποιος κατέθεσε και τι. Τότε λοιπόν δήμαρχε, τα μαζεύεις και τους μαζεύεις, και προσαρμόζεις τα πράγματα, ώστε να μην μας συμβεί και κανένα αναπάντεχο με την σπατάλη χρόνου.
Μάλιστα ήταν αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι πολιτικοί και όχι μόνο, καταθέτοντας στο στεφάνι τους εξαφανίστηκαν, απαξιώνοντας τους επόμενους. Άν ο δήμαρχος εκπροσωπεί όλη την πόλη, τι χρειάζονται τόσα στεφάνια, πεταμένα λεφτά στο βωμό του εγωισμού κάποιων; Το ένα θα έχει τιμή και αξία, τα πολλά κάνουν σωρό. Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους για κάποιους είναι χρήσιμα όλα αυτά, αφού από απέναντι φωτογραφίζοντας, ετοίμαζαν να κάνουνε τα παραπολιτικά τους σχόλια.
Και πριν πω καληνύχτα δήμαρχε, καλό είναι τα κείμενα που διαβάζονται στην παρέλαση να τα χουμε ψάξει λίγο παραπάνω. Αν μας αρέσει κάτι φιλολογικά, ας έχουμε αφαιρέσει στοιχεία που διχάζουν, ώστε να μη βρίσκονται εν ενεργεία αξιωματικοί να σε βουτάνε από τα μούτρα, όπως έγινε το πρωί, για όσα ακούσαμε σήμερα ανάμεσα στα πολλά όμορφα και χρήσιμα. Α και καλό είναι οι παρουσιαστές να έχουν διαβάσει μία δυο φορές τα κείμενά τους, να μην ακούμε κάτι παρατονισμούς που σκίζουν τα αυτί και βγάζουν μάτι. Και εκεί λοιπόν στα κείμενα τους, ας γράψουν ότι την ώρα που η ενοικιαζόμενη φιλαρμονική παίζει το επιμνημόσυνο, οι σημαίες προσκυνούν και παραμένουν έτσι στην ενός λεπτού σιγή, ώστε να επαρθούν κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου. Πες πες πες με την γκρίνια μου κάτι θα μείνει, όπως έμεινε το "παρακαλώ να ανοιχθεί ο κεντρικός διάδρομος για να αποχωρήσουν οι σημαίες, χωρίς να μετακινηθούν οι επίσημοι.



Συνεχίζοντας λοιπόν τον αγώνα για την αποκατάσταση της χαμένης τιμής, στις εθνικές επετείους στην πόλη μας, δηλώνω δήμαρχε πώς του χρόνου, 2025, δεν θα έρθω ούτε εγώ, για να μη νιώθω μόνος.

Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου