Ηλιούπολη - Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Ο λόγος στην κα Χρύσα Δουζένη.

Οι ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας φιλοξενούν απόψεις γυναικών που ήταν υποψήφιες στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές στον Δήμο Ηλιούπολης.

Η κα  Χρύσα Δουζένη ήταν υποψήφια στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές με την παράταξη "ΣΥΝΕΡΓΟΙ με την ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ".

8 Μαρτίου – Ημέρα της Γυναίκας: Τι σημαίνει αυτό για εσάς;

Η 8 Μάρτη είναι μια μέρα αγώνα για τα δικαιώματα όλων των γυναικών που ακόμα δεν έχουν καταφέρει να εξισωθούν με των ανδρών είτε στην εργασία, την εκπαίδευση, μέσα στην οικογένεια, αλλά ακόμα και στη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου.

Οι γυναίκες συνεχίζουν να φορτώνονται πολλούς ρόλους που η πατριαρχική κοινωνία έχει εφεύρει ως δικές τους υποχρεώσεις και παράλληλα πολλά στερεότυπα για το τι μπορούν ή δεν μπορούν να κάνουν.
Ποια τα κυριότερα προβλήματα απασχολούν σήμερα την γυναίκα που κατοικεί στον Δήμο Ηλιούπολης και τι προτείνετε για την επίλυσή τους;

Τα προβλήματα που απασχολούν τη γυναίκα σήμερα στο δήμο μας είναι ίδια με αυτά που απασχολούν κάθε γυναίκα στη χώρα μας.

Λόγω της μητρότητας οι γυναίκες βρίσκουν πιο δύσκολα δουλειά και ακόμα και για την ίδια εργασία, έρευνες έχουν δείξει, ότι πληρώνονται με χαμηλότερο μισθό από ότι ένας άνδρας.
Δυσκολεύονται όταν έχουν μικρά παιδιά να συνδυάσουν εργασία και μητρότητα γιατί δεν υπάρχουν επαρκείς βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί ή και όταν υπάρχουν, το ωράριο τους δεν βοηθά μια εργαζόμενη μητέρα.

Και παλιότερα, αλλά τώρα με την πανδημία και τα συνεχόμενα λοκντάουν πολύ περισσότερο, είναι πολλές οι γυναίκες που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας χωρίς να υπάρχουν εκείνες οι υποστηρικτικές δομές (αυτές που υπήρχαν και υπολειτουργούσαν η σημερινή κυβέρνηση της κατάργησε) έτσι ώστε να μπορέσουν να καταγγείλουν τα περιστατικά. Επίσης μέσα στον εγκλεισμό, οι γυναίκες φορτώθηκαν ακόμα μεγαλύτερο βάρος στη φροντίδα των μελών της οικογένειας, παιδιά, ηλικιωμένους, άτομα με αναπηρίες συν την τηλεργασία καθημερινά.

Το κίνημα #me_too που έφτασε προσφάτως και στη χώρα μας, αρχίζει να δείχνει ότι η σεξουαλική παρενόχληση και πολλές φορές κακοποίηση στο χώρο εργασίας αλλά και οπουδήποτε αλλού ήταν και είναι, ένα μεγάλο πρόβλημα για τις γυναίκες που έμαθαν να ζουν χωρίς να μιλάνε, με το φόβο ότι θα στιγματιστούν οι ίδιες και όχι οι θύτες, κατάλοιπο κι αυτό της πατριαρχικής κοινωνίας.

Επίσης το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών για τα ζευγάρια που έχουν χωρίσει, δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στις χωρισμένες μητέρες και περισσότερο άγχος.

Τελειώνοντας θα αναφέρω πως οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η μεγάλη ανεργία στη χώρα μας έχουν πρώτα θύματα τις γυναίκες με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη ζωή τους, την ψυχική τους υγεία και την εξέλιξή τους.

Στην τελευταία εκλογική διαδικασία υπήρξατε υποψήφια δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Ηλιούπολης. Υπάρχει τελικά χώρος για τις γυναίκες για ουσιαστική συμμετοχή στην τοπική αυτοδιοίκησης πέραν της υποχρεωτικής ποσόστωσης στα ψηφοδέλτια;

Ο χώρος της πολιτικής ακόμα και στην τοπική αυτοδιοίκηση ήταν και παραμένει ανδροκρατούμενος.

Λόγω όλων των προβλημάτων που αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι δύσκολο για μια γυναίκα να συνδυάσει τις ποικίλες υποχρεώσεις της και να ασχοληθεί με τα κοινά.

Επίσης είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στη κοινωνία μας ο τρόπος που ασκείται η πολιτική και ο σεξισμός που υπάρχει, που πολλές φορές ακόμα κι αν τα καταφέρει, αντί να προχωρήσει με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, υιοθετεί "ανδρικές στερεοτυπικές συμπεριφορές" χάνοντας έτσι την ευκαιρία να προσφέρει μια άλλη προσέγγιση που θα ήταν πολύ χρήσιμη και πολύτιμη για την κοινωνία.

Εν κατακλείδι η τοπική κοινωνία, οφείλει να εμπιστευτεί τις γυναίκες και με τη στήριξή της να τους δώσει την ευκαιρία να συμμετέχουν περισσότερο στα κέντρα λήψης αποφάσεων, φέρνοντας μαζί τους τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως η διαλλακτικότητα, η συμπόνοια, η ενσυναίσθηση, το αίσθημα ευθύνης και είναι αυτά ακριβώς που χρειαζόμαστε για προχωρήσουμε σε μια κοινωνία ισότητας και ευημερίας.

Λίγα λόγια για την κα Χρύσα Δουζένη.

Γεννήθηκε και κατοικεί στην Ηλιούπολη. Είναι μητέρα ενός 11 χρονου αγοριού και ασχολείται με το γονεϊκό κίνημα.

Εργάστηκε 20 χρόνια σε επιχειρήσεις, σε τμήματα οικονομικών, εμπορικών συναλλαγών και εισαγωγών.

Από το 2015 με την μεγάλη προσφυγική ροή προς τη χώρα μας, στάθηκε από την πρώτη στιγμή αλληλέγγυα δίπλα στους πρόσφυγες, οργανώνοντας μαζί με άλλους αλληλέγγυους ένα δίκτυο που συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι και σήμερα, προσφέροντας έμπρακτα κάθε μορφής βοήθεια και συμπαράσταση. Από το 2017 είναι μέλος της ΚΕΕΡΦΑ (Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή) με πλήθος δράσεων και παρεμβάσεων και από το Φθινόπωρο του 2018 είναι στο συντονιστικό όργανο της κίνησης. 

Έχει ενεργή συμμετοχή σε κινήματα πόλης καθώς και σε αυτοοργανωμένα εγχειρήματα κι αυτή την περίοδο προετοιμάζει ένα νέο πρότζεκτ μαζί με μια ομάδα που θα έχει σχέση με/για τα παιδιά.